(powrót)
Położone w środkowej Anatolii Catal Huyuk zamieszkane było mniej więcej od 7300 do 5500 r. Była to jedna z największych osad tego okresu, liczyła zapewne ok. 5000 mieszkańców. Ludność, tak samo jak i dziś w tym rejonie, zajmowała się rolnictwem, hodowlą, rzemiosłem i handlem. Charakterystyczne dla osady było budownictwo - jak widać na rysunkach, domy przylegały do siebie i jedyne wejścia znajdowały się w dachach. Ciekawe też, że znaleziono tam mnóstwo świątyń - być może miasto było jakimś centrum religijnym, a może poprostu każdy ród musiał mieć kaplicę.
(Wikipedia: Catal Huyuk)
Mniej więcej w tym okresie neolit "dostał się" do Grecji, nie jest więc wykluczone, że niektórzy osadnicy pochodzili właśnie z rejonu Catal Huyuk. Według najnowszych teorii można nawet upatrywać w nich naszych przodków, którzy zasiedlili Europę i mówili jakimś praprapraindoeuropejskim językiem.
Poniżej pokazane są: rekonstrukcja wycinka Catal Huyuk, które wtedy liczyło ok. 1000 domów, oraz wnętrze jednej ze świątyń. Powyżej słynne malowidło ukazujące prawdopodobnie samo miasto z wulkanem w tle.
